Miejsce: Hol Starego Ratusza – Teatr Modrzejewskiej, Rynek 39
Termin: 04.05.-20.06.2021 r.
Godziny otwarcia:
poniedziałek-niedziela: 08.00 – 20.00
Holownia to wystawa prac niezakwalifikowanych do wystawy 29. Międzynarodowego Konkursu Sztuki Złotniczej. Jej nazwa pochodzi od tradycyjnego już miejsca prezentacji – holu Starego Ratusza.
Cykliczny Międzynarodowy Konkurs Sztuki Złotniczej to wiodące wydarzenie Legnickiego Festiwalu SREBRO, organizowanego przez Galerię Sztuki w Legnicy od 1979 r. Konkurs ma charakter czysto artystyczny, preferuje pomysł i sens wypowiedzi twórcy na zadany temat. Interpretacja tematu przewodniego i artystyczna wartość wypowiedzi są podstawowym kryterium decydującym o kwalifikacji prac na wystawę. Temat 29. edycji konkursu brzmiał: Wciąż człowiek? Spośród 357 prac nadesłanych przez 186 artystów z 35 krajów, do wystawy grono jury zakwalifikowało prace 44 artystów.
IDEA:
Hologram Whitney Houston wkrótce wyruszy na europejskie tournée i nie jest to pierwsze wskrzeszone na potrzeby koncertów „na żywo” bożyszcze fanów muzyki… Można zaplanować wakacje w kosmosie, bo już w 2027 roku dostępny będzie hotel na orbicie za kosmiczną kwotę niemal 3 milionów złotych za dobę!
Nowy wspaniały świat? Czy naprawdę jest dla nas?
My, ludzie, pogrążamy się w depresji – za dziesięć lat będzie to najczęstsza choroba ludzkości, choć i dziś tylko 5 procent mieszkańców planety uznaje się za całkiem zdrowych. Otyłość zabija trzykrotnie więcej ludzi niż głód, choć śmierć z wycieńczenia zdarza się na świecie co sekundę, mimo że połowa wyprodukowanej globalnie żywności jest marnowana. W naszym cywilizowanym świecie wciąż opłacają się: wojny, ataki, zamachy, rzezie i masakry, a dwie na pięć zamordowanych kobiet na świecie ginie w domu z rąk partnera.
„Teraz – jak pisze złowieszczo filozofka – obawiać się możemy już tylko siebie samych” 1
Nawet teocentryzm i przewrót kopernikański nie wyleczyły nas z egoizmu, podobnie jak nie nauczyły nas pokory wobec niezwykłości natury oraz potęgi jej żywiołów. Żyjąc w post-ludzkiej rzeczywistości dzielonej z humanoidalnymi mutantami, klonami, cyborgami i hybrydami, wciąż nie chcemy pogodzić się z kryzysem antropocentryzmu.
W erze gdy maszyny są mądrzejsze od ludzi i to z nimi spędzamy większość dnia, gdy nieodwracalnie zarastamy plastikiem (odkłada się w naszych ciałach i na dnie oceanów), gdy potrafimy zbadać, wyprodukować i sprzedać wszystko, wciąż spieramy się o człowieczeństwo zygoty, pierwotnych plemion, kolorowych ras, czy w końcu miejskiej egzystencji, która izoluje nas od natury i naturalnego rytmu dnia i nocy, zastępując więzi sąsiedzkie media-społecznością. Wciąż jeszcze potrzebujemy ciał, ale medycyna estetyczna i nanotechnologie medyczne, body art z Orlan i Stelarcem na czele, body hacking i rzeczywistość wirtualna pokazują, że właśnie przekraczamy i tę odwieczną granicę. Nie pozbyliśmy się mózgu gadziego, ale zyskaliśmy „smartfonowy kciuk”, nie przestaliśmy czuć zwierzęcych instynktów, ale mamy cyberseks i adrenalinę… w kinowym fotelu.
Czy pierwsza sklonowana owca Dolly czy Alba (fluorescencyjny królik Eduardo Kaca) wybaczyłyby nam? A wybijane dla kaprysu człowieka lwy, słonie i wieloryby lub delfiny, które w roku 2013 uznaliśmy za non-human persons, a do dziś więzimy je, wykorzystujemy i zabijamy? Czy wybierając betonową dżunglę, wirtualny świat, zapijając nutridrinkami syntetyczne suplementy diety w pigułkach, jesteśmy równie ludzcy jak nasi przodkowie? Czy odwracając się (od drugiego człowieka) ku sobie w geście selfie, wciąż jesteśmy ludźmi? Zwyciężyliśmy świat czy go pogrążyliśmy?
Za tym wszystkim stoi człowiek… Czy to wciąż człowiek?
Justyna Teodorczyk, 2020
1) Jolanta Brach-Czaina, Błony umysłu, Warszawa, wyd. Sic!, 2003, s. 123.
JURY KONKURSU:
Caroline Broadhead – artystka działająca w dziedzinie sztuk wizualnych i projektantka form użytkowych, obecnie Professor Emerita w BA Jewellery Design w Central Saint Martins w Londynie (Wielka Brytania). Laureatka wielu nagród i wyróżnień, m.in.: Jerwood Prize for Applied Arts: Textiles w 1997 roku, Textiles International Open w 2004 roku oraz The Goldsmiths Craft & Design Council Lifetime Achievement Award w roku 2017.
Maria Magdalena Kwiatkiewicz – współzałożycielka i współwłaścicielka firmy YES Biżuteria, założycielka Galerii YES prezentującej działalność artystyczną niezależnych polskich projektantów i złotników. W 2019 roku wydała ksiązkę Artyści złotnicy. Rozmowy o polskiej biżuterii. Jest właścicielką największej prywatnej kolekcji polskiego złotnictwa współczesnego.
Georg Dobler – artysta-złotnik, w latach 2002-2019 profesor w Wyższej Szkole Sztuki i Nauk Stosowanych HAWK w Hildesheim (Niemcy), gdzie od 2019 roku pełni honorową funkcję Professora Erimitus. Złotniczą edukację rozpoczął w Berufsfachschule für Goldschmiedekunst, następnie, wraz ze złotnikiem Winfriedem Krügerem, założył pracownię biżuterii współczesnej.
Darijus Gerlikas – artysta-złotnik, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie (Litwa). Współzałożyciel i członek Stowarzyszenia Rzemiosła Artystycznego w Wilnie oraz członek Litewskiego Stowarzyszenia Artystów. Założyciel i właściciel galerii VILNENSIS. Założyciel i dyrektor Szkoły Biżuterii VILNENSIS, profesor nadzwyczajny na Wydziale Wzornictwa Wileńskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Sławomir Fijałkowski – projektant form użytkowych, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (Pracownia Designu Eksperymentalnego), kurator Targów Bursztynu i Biżuterii Amberif, Absolwent łódzkiej ASP, Projektowanie Biżuterii oraz studiów podyplomowych w Hochschule für künstlerische und industrielle Gestaltung w Linz, Austria.
Wystawę 29. Międzynarodowego Konkursu Sztuki Złotniczej WCIĄŻ CZŁOWIEK? oglądać można w głównej siedzibie Galerii Sztuki, przy pl. Katedralnym 1, od 04 maja do 31 lipca. Zwiedzając obie ekspozycje – prac zakwalifikowanych do wystawy pokonkursowej oraz HOLOWNIĘ – zachęcamy odbiorców do skonfrontowania decyzji jurorów z własnymi poglądami, opiniami i ocenami. Prezentacja ta daje okazję do poznania skali konkursu, pokazując panoramę twórczości artystów z całego świata, z których tylko mała część kwalifikuje się wystawy pokonkursowej (Galeria Sztuki, pl. Katedralny 1).
Sara Martinez Sarró – Hiszpania
Jesteśmy marionetkami marionetka, wypchana tkanina, srebrna emalia, żelazo, 265 x 95 x 28 mm, 23.9 g, 2020
Janjaap Luijt – Holandia
Pooh pooh, still human naszyjnik, papier, bambus, aluminium, żelazo, 80 x 75 x 50 mm, 28 g, 2020
Ela Pavinskiené – Litwa
Robot kolczyk, srebro, glina, szkliwo, 20 x 15 mm, 13 g, 2020
Oliver Schwalm – Niemcy
W poszukiwaniu twojego algorytmu brosza, srebro, plastik, 80 x 80 mm, 90 g, 2018
Paula Castro – Portugalia
Kruchość brosza, przędza bawełniana, jelito wieprzowe, srebro, srebro próby 999, 200 x 130 x 35 mm, 5.4 g, 2020
Zadanie dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego.