Legnicki Festiwal SREBRO – wydarzenia towarzyszące
Performance studentów Katedry Biżuterii Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi
5 maja, godz. 20:30
Rynek, Legnica
Performance przygotowany i wykonany przez studentów studentów biżuterii łódzkiej ASP – najstarszego wydziału w Polsce, kształcącemu na kierunku projektowania biżuterii – odbędzie się w przestrzeni miejskiej podczas kulminacji tegorocznej edycji Legnickiego Festiwalu SREBRO. Studenci wcielą się w rolę mobilnych ekspozytorów, zapraszając do interakcji przechodniów oraz gości Festiwalu. Odbiorcy będą poproszeni do oddania głosu na biżuterię, która podoba im się najbardziej. Ten mikro-eksperyment społeczny przyniesie odpowiedzi na pytania: czy bardziej podobają się nam projekty konceptualne, tradycyjna, klasyczna biżuteria a może produkty z sieciówek? Wyniki ankiety zostaną zaprezentowane podczas kulminacji.
Koncert Piotr Rachoń Quartet
5 maja, godz. 21:00
Art Cafe Modjeska, Rynek 23, Legnica
Muzyczną ucztę podczas kulminacji Festiwalu zapewni Piotr Rachoń Quartet. To współczesny jazz, pełen dynamiki i zaskakujących zwrotów. Piotr Rachoń Quartet powstał z inicjatywy pianisty Piotra Rachonia. Muzyka kwartetu wymyka się jednoznacznej definicji – w Legnicy usłyszymy jazz osadzony w nowoczesnej harmonii i rytmice, wzbogacony elektronicznymi brzmieniami, jak również aranżacje i utwory inspirowane kulturą Azji oraz muzyką klasyczną.
Sesja popularno-naukowa Granice Sztuki Globalnej
6 maja, godz. 11:00-15:30
Hotel Qubus, ul. Skarbowa 2, Legnica
Legnicki Festiwal SREBRO nie mógłby istnieć bez tradycyjnej sesji popularno-naukowej „Granice Sztuki Globalnej”, która zbliża świat nauki, designu i kultury. Tematyka wystąpień i prezentacji będzie, jak zawsze, zróżnicowana, łączyć je będzie oczywiście wspólny wątek – biżuteria oraz temat tegorocznego Międzynarodowego Konkursu Sztuki Złotniczej.
- Arek Pasożyt: „Nowy duch jakości. Subiektywnie o „jakości” w post-sztuce na przykładzie
własnych działań postartystycznych”. (The new spirit of quality. Subjectively about 'quality'; in post-art on the example of my own post-artistic actions).
Arek Pasożyt – artysta wizualny. W 2010 r. sformułował „Manifest Pasożytnictwa” przedstawiający ideę jego działań jako artysty-pasożyta odnosząc się w ten sposób krytycznie do statusu artysty w społeczeństwie. W myśl zawartych w „Manifeście” idei, Arek Pasożyt mieszkał, żył i tworzył pasożytując przez cztery lata w kilkunastu miastach, instytucjach kulturalnych i wszelkich miejscach związanych z kulturą. Z czasem jego działania przerodziły się w tzw. projekty żywicielskie. W tym duchu powstawały cykle działań: „Chętnie pomogę” z 2012 oraz DOM w latach 2013-2015. Następnie starał się w różnych projektach pracować z grupami społecznymi określanymi jako „pasożyty społeczne”: Romami, z osobami długotrwale bezrobotnymi, doświadczającymi wykluczenia czy osobami doświadczającymi bezdomności (np. „Zakład Malarstwa „Nie do odrzucenia” w latach 2015-2016). Od roku 2017 wraz z akcją Głodówka rozpoczął działania aktywistyczne. Od początku działań jako Pasożyt artysta w tle malował obrazy, które z czasem stały się coraz istotniejszą częścią jego twórczości. Na przełomie 2017 i 2018 roku, wraz z nasileniem protestów ulicznych, zaczął wychodzić z obrazami na demonstracje rozpoczynając cykl pt. Obrazy Strajkujące. Doktorant w AAH UMK Toruń (Szkoła Doktorska Nauk Humanistycznych, Teologicznych i Artystycznych) od roku 2021, promotorzy: dr hab. Rafał Jakubowicz, prof. UAP; dr Mikołaj Iwański.
- Magdalena Komborska: „JAKOŚĆ POSTHUMANIZMU”
Akademickie Centrum Designu
O działalności Akademickiego Centrum Designu opowie Magdalena Komborska, Specjalista ds. wydarzeń kulturalnych Centrum, realizująca projekty artystyczne także we współpracy z Galerią Sztuki w Legnicy. Akademickie Centrum Designu jest strukturą skupiającą wydziały prowadzące kierunek wzornictwa 8 publicznych uczelni artystycznych. Głównym celem ACD jest kreowanie współpracy pomiędzy biznesem a nauką poprzez realizację wspólnych prac badawczo-rozwojowych i projektowych oraz promocja polskich szkół designu, działanie na rzecz polskiego designu oraz promowanie polskiego przemysłu.
Człowiek posthumanistyczny jest nowym obrazem bycia w przestrzeni. Człowiek ten jest obrazem nowej jakości. Coraz częściej zauważamy że zarówno sztuka jak i projektowanie są nie tylko nieodzowną częścią życia ludzkiego ale wręcz przynależą do jego ciała. Human of posthumanism is a new object of beeing in space. This human is aim of the quality so we see him as a new phisical organism and emotional organism. Nowadays we observe that art and design are the main of humans live are belongs to his body.
Magdalena Komborska kuratorka i malarka, historyk sztuki. Ukończyła Krytykę i Promocję Sztuki, Malarstwo Sztalugowe na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, oraz Historię Sztuki na Uniwersytecie Gdańskim (2020 r.). Na macierzystej uczelni nauczycielka akademicka "Promocji sztuki" (2011/12), a na poznańskim UAM wykładu monograficznego "Sztuka interaktywna w przestrzeni miasta" (2011/13). W 2013 założyła Stowarzyszenie Publish Art, którego jest prezeską i kuratorką. Autorka licznych wystaw i publikacji w magazynach artystyczno - naukowych. Nagrody i wyróżnienia: II Nagroda Promocje 2008, Galeria Sztuki w Legnicy, Stypendium artystyczne dla młodych twórców miasta Poznania za działalność artystyczną malarstwo oraz krytykę i promocję sztuki, 2009. Wydała kilka publikacji książkowych, ostatnia to "Reborn Dogs. Nowe interpretacje sztuki wobec nie - ludzkiego" z recenzją naukową prof. dr hab. Romana Kubickiego, której była autorką tekstu i redaktorką merytoryczną (partnerzy wydawnictwa ASP w Gdańsku, Wydział Biologii UG w Gdańsku). Zakończyła projekt robota "ROEL" Elvina Flamingo, oraz produkcję filmu typu kina autorskiego "PAMIĘTAJ O OBIETNICY LEPSZEGO JUTRA", reż. Agaty Zbylut. Obecnie zajmuje się tematem "REBORN OF NOW – O SPOSOBACH ISTNIENIA PRZESTRZENI", pracuje w Akademickim Centrum Designu w Łodzi, gdzie jest kuratorką wystaw i wydarzeń kulturalnych.
- Początki nauki są mają gorzki smak, ale jej owoce są słodkie.
Każdego roku do udziału w sesji zapraszamy przedstawicieli prezentowanych podczas festiwalu Srebrnych Szkół. Tym razem wysłuchamy intrygującego dwugłosu Jorge Manilii i Dariusza Wojdygi z Wydziału Sztuki i Rzemiosła Narodowej Akademii Sztuki w Oslo. Definiowanie przestrzeni pomiędzy tym co fizyczne, materialne i emocjonalne będzie tematem prezentacji opartej na różnych perspektywach: studenta i nauczyciela.
- Contemporary Jewellery Symposium Tokyo powstało w 2019 roku z inicjatywy Takayoshi'ego Terajimy i Takashi'ego Kojimy, którzy promują biżuterię artystyczną w Japonii. Przedstawiciele stowarzyszenia opowiedzą w Legnicy o swoim celu, jakim jest ustanowienie ruchu artystycznego, który pozostawi trwały ślad w historii sztuki współczesnej, a także o prezentowanej podczas Festiwalu SREBRO wystawie, projektach, pomysłach i inspiracjach.
- Prof. Olga Podfilipska-Krysińska Roman Modzelewski – Biżuteria
Podczas sesji wysłuchamy prezentacji na temat biżuterii Romana Modzelewskiego – polskiego artysty i projektanta, który poświęcił się twórczości metaloplastycznej i złotniczej. Tworzył podczas lat wojennych we Lwowie, ale także w latach 50. , 60. i 70. mieszkając już w Łodzi. Wykonywał obiekty za pomocą tradycyjnych technik jubilerskich typowych dla ówczesnych
realizacji, ale także projektując i wykonując nietypowe elementy biżuteryjne malowane warstwowo na szkle albo kształtowane z mas żywicznych.
Prof. Olga Podfilipska-Krysińska od 2004 roku pracuje na stanowisku wykładowcy w Katedrze Biżuterii ASP w Łodzi, prowadzi Pracownię Emalii. W 2019 roku uzyskała tytuł doktora habilitowanego, a w 2020 roku stanowisko profesora uczelni. W latach 2016-2019 była kierownikiem Katedry Biżuterii ASP w Łodzi, a od 2019 do 2020 roku – Dyrektorem Instytutu
Biżuterii ASP w Łodzi. Obecnie jest Dziekanem Wydziału Sztuk Projektowych Akademii Sztuk Pięknych im Władysława Strzemińskiego w Łodzi.
- Małgorzata Siudak – Międzynarodowe Stowarzyszenie Bursztynników
Międzynarodowe Stowarzyszenie Bursztynników kontynuuje tradycję zrzeszania się ludzi tego zawodu, istniejącą w Gdańsku od ponad połowy tysiąclecia. Podstawowe cele dawnych organizacji cechowych i dzisiejszej organizacji są bardzo podobne – ochrona interesów członków i systematyczne kształcenie adeptów oraz doskonalenie zawodowe mistrzów. Stowarzyszenie działa też na rzecz promocji bursztynu jako surowca z powodzeniem wykorzystywanego przez współczesnych projektantów biżuterii w Polsce i na świecie.
- dr Michalina Owczarek-Siwak – Biżuteria z upcyclingu
Michalina Owczarek-Siwak przybliży temat biżuterii z upcyklingu. Termin upcykling wywodzi się z publikacji Riemanna Verlaga z 1999 roku. Określenie to zostało rozpowszechnione przez Williama McDonougha oraz Michaela Braungarta, autorów książki Cradle to Cradle: Remaking the Way We Make Things z 2002 roku. Koncepcja upcyklingu zakłada wtórne przetwarzanie odpadów, w wyniku którego powstają wyroby o wartości wyższej, traktowane jako coś o wyższej wartości. Czy tak może powstawać sztuka? Czy tak może powstawać biżuteria?
dr Michalina Owczarek-Siwak – absolwentka ASP w Łodzi, zatrudniona na macierzystej uczelni od 2014 roku, początkowo jako starszy technik ds. biżuterii, obecnie jako adiunkt. Prowadzi Pracownię Podstaw Projektowania Biżuterii oraz Kurs Manualny, podczas którego studenci uczą się wykorzystywania alternatywnych technik jubilerskich. W 2020 roku została Dyrektorem Instytutu Biżuterii.
