Sylwetki Twórców: Andrzej Szadkowski

Tytuł: Andrzej Szadkowski. Rytm twórczości 1968-2021

Miejsce: Muzeum Miedzi, ul Partyzantów 3

Termin: 04.05.-31.08.2021 r.

Godziny otwarcia:

środa - piątek: 10:00 - 17:00

sobota - niedziela: 11:00 - 17:00

Retrospektywna wystawa prezentuje kilkadziesiąt prac Artysty, które powstawały w ciągu ostatnich pięciu dekad. Wyznaczają swoistą drogę od początków – kształtowania się świadomości formy biżuterii – po rozmyślne przekraczanie i nadpisywanie jej granic, co ukazane jest obrazowo na chronologicznym tle zdobywanej wiedzy i umiejętności. Układ wystawy to pokaz metod projektowania od najprostszych po bardzo złożone – a doprowadzony do współczesności – ukazuje jak nieoczywiste wartości preferuje dzisiaj sztuka biżuterii. Ta nie uznaje już przedmiotów „jednowarstwowych”, pozbawionych refleksji filozoficznej czy na temat miejsca w łańcuchu jej rozwoju. Sens jej wartości estetycznej przybliża bogactwo inspiracji i metodyka projektowania; pomocną i podstawową częścią tej specjalności jest z kolei znajomość techniki i technologii.

Pierwsze projekty Artysty oparte były o poznawanie materiałów. Ich właściwe zastosowania w najprostszy sposób łączyły się z funkcją formy. Rozwijały się z czasem i według zasady Wasyla Kandyńskiego: od punktu, linii, płaszczyzny, bryły, przestrzeni, światła, konstrukcji, po dedykację i oddziaływanie, włączenie przestrzeni fizycznej, emocjonalnej i znaczeniowej, aż biżuteria stała się dla Autora odzwierciedleniem upodobań, nośnikiem sugestii i znaczeń skierowanych do odbiorcy czy aktualnych przemyśleń na temat współczesnej sztuki i estetyki. Ich owocem był cykl 165 brosz pt. „Art Systemy” (zaprezentowanych po raz pierwszy w roku 2018 w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi) w którym porządkowanie rytmów, poszukiwanie wyrazu dla iluzji przestrzeni, analiza barw i kompozycji elementów na płaszczyźnie, stały się zabawą graficzną. Z kolei zbliżenie się do nowo promowanych polskich wartości: bursztynu i krzemienia pasiastego nie tylko wzbogaciły twórczość Autora w zakresie biżuterii, ale też (za sprawą nowych sposobów ekspresji i powrotu do natury) stały się formą poszukiwania prawdy, wiedzy o historii, właściwościach i pięknie tych surowców.

Andrzej Szadkowski zawsze cenił sobie sugestie konkursów i wystawy tematyczne, jak np.: „On i Ona”, „Biżuteria na co dzień”, „Z Jedwabnego My...” czy niedawne: „Kosmos” i „Skarb”. Te ostatnie pozwoliły mu na zbliżenie się w swych realizacjach do sztuki konceptualnej (np. poprzez użycie czy uzasadnienie takich kryteriów czy idei jak zapach, światło, dźwięk, czas), co świadczy o naturalnej transformacji w kierunku prostych treści i nowych abstrakcyjnych przemyśleń idei sztuki i formy. O fazie tej mówi: „najwyższą formą wyrafinowania jest dla mnie prostota i czystość koncepcji. Mając pewne doświadczenia i upodobania mierzę się z odpowiedzią na artystyczne problemy specjalności”. O swoich realizacjach mówi też: „Połączenie świata zewnętrznego (forma, kolor, tworzywo faktury, iluzje, rytm, przestrzeń) i wewnętrznego (pulsowanie natury, harmonia, komunikat, dedykacja), nierzadko w formach koncepcji artystycznych z użyciem nowych mediów – tworzy nowe, bogate wartości sztuki, w tym biżuterii artystycznej. Tak jak rzeźbiarz dba o to gdzie staną jego rzeźby, tak i biżuteria wymaga nieprzypadkowego kontekstu w przestrzeni, wobec sylwetki, okoliczności, nastroju”.

Andrzej Szadkowski (ur. 04.06.1947 w Zgierzu) – prof., artysta złotnik, projektant, promotor i pedagog. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Łodzi (1972). Zatrudniony w macierzystej Uczelni, od 1989 kierownik Pracowni Projektowania Biżuterii na Wydziale Wzornictwa, w 2002 roku utworzył Katedrę Biżuterii. W roku 1995 odebrał profesurę z rąk Prezydenta Lecha Wałęsy – był to pierwszy w Polsce tytuł profesora w specjalności projektowanie biżuterii. W latach 2005-12 prorektor ds. Nauki ASP w Łodzi, w latach 2015-20 profesor zwyczajny Politechniki Łódzkiej. Juror międzynarodowych konkursów biżuterii; członek Międzynarodowych Stowarzyszeń Twórców; członek Zespołów Eksperckich Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Odznaczony Medalem Międzynarodowe Stowarzyszenia Bursztynników oraz Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011), Zasłużony Kulturze Polskiej (2012) Złoty Medal Gloria Artis (2018), a także Nominowany do Nagrody im. Prof. A. Gieysztora (2014). Autor 11 wystaw indywidualnych i ponad 200 wystaw zbiorowych; uczestnik wielu krajowych i pięciu sympozjów zagranicznych. Jego prace znajdują się w 11 muzeach w kraju i za granicą.

Perfumetki – dwie sztuki  kubiki plexi fosforyzującej, akryl, żywica, 1969

UV  naszyjnik, srebro, rurka srebrna, pręt PVC–UV, 1994

Pierścień, bursztyn, PVC, 2006 

Brosza, granaty, filc, struny stalowe, obiekty biżuteryjne z granatów zafoliowane na passe-partout A4, 2010

oryginał w Muzeum Biżuterii w Turnovie