Debiuty: Justyna Kowalska

Miejsce: Galeria Srebra Pod Przepiórczym Koszem, Rynek 38

Termin: 04.05.-12.06.2021 r.

Godziny otwarcia:

poniedziałek-piątek: 10:00-18:00

sobota: 10:00-14.00

Wystawa prezentowana jest w ramach cyklu wystawienniczego Debiuty i stanowi nagrodę przyznawaną przez Galerię Sztuki w Legnicy w Konkursie im. Władysława Strzemińskiego – Projekt organizowanego przez Akademię Sztuk Pięknych w Łodzi od 1983 r., skierowanego do studentów ostatnich lat studiów. Celem cyklu Debiuty jest umożliwienie młodym twórcom zaistnienie na scenie artystycznej oraz nabycie pierwszych doświadczeń związanych z prezentacją własnej twórczości.

Justyna Kowalska – absolwentka studiów licencjackich na Wydziale Tkaniny i Ubioru Akademii Sztuki Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. W roku 2021 obroniła dyplom w Pracowni Projektowania Biżuterii pod kierunkiem dr hab. Sergiusza Kuchczyńskiego. Laureatka Konkursu im. Władysława Strzemińskiego – Projekt 2020 dla studentów łódzkiej ASP. Obecnie kontynuuje studia na poziomie magisterskim.

Wystawa prezentuje cztery kolekcje artystki: „Dymy”, „Symetria”, „Pierścienie” oraz „Żywioł wody”.

„Dymy” to kolekcja łącząca tradycyjne techniki złotnicze z pleksi. Składa się z naszyjnika i dwóch brosz wykonanych z mosiądzu i nadruków „czarnych dymów”. Założeniem projektu był efekt oddziaływania obiektów z podłożem na zasadzie kontrastu. Autorka tworząc kolekcję nawiązała do regionu, z którego pochodzi – Śląska, w którym ze względu na przemysł wydobywczy i hutniczy, powietrze jest mocno zanieczyszczone. Obiekty mają na celu uwrażliwienie na problem degradacji środowiska, do której się przyczyniamy. Artystka poprzez zestawienie metalu z plastikowym tworzywem – materiału długowiecznego z nietrwałym i powszechnym – chce uświadomić nam konieczność zmian. Projektantka zauważa, że w obecnych czasach, gdy wybór produktów jest ogromny (i często oznacza wybór pomiędzy szklanym, papierowym lub plastikowym opakowaniem), jednak wciąż promuje się kupowanie więcej za mniej, pomijając kwestię pochodzenia, procesu produkcji, sposobu utylizacji i realnego kosztu poszczególnych przedmiotów.

     
                     Dymy  wisior, brosze, mosiądz, nadruk na pleksi

„Symetria” to kolekcja złożona z trzech pierścieni i pary kolczyków. Obiekty są wykonane z mosiądzu, a następnie posrebrzone. Użyte kamienie wulkaniczne zostały powielone za pomocą odlewu w żywicy epoksydowej. Punktem wyjścia w projektowaniu kolekcji były rozważania nad zagadnieniem symetrii. Dla urozmaicenia form autorka zestawiła ze sobą dwa kontrastujące kolory: biel i czerń. Wypolerowana na wysoki połysk powierzchnia metalu odbija przymocowany kamień, multiplikując go. Pojawiający się motyw koła, posiadającego nieskończenie wiele osi symetrii występuje w formie przestrzennej misy oraz wygiętego owalu. Projekt ma skłaniać do zadania sobie pytań: Jak często obserwujemy zjawisko powielenia, które zamiast wzbogacać czyni bardziej ubogim, jednakowym czy monotonnym? Czy to, co kreowane na prawdziwe faktycznie takie jest? Jak często oglądamy rzeczywistość w odbiciu chociażby ekranu smartfona?

„Pierścienie” to zestaw obiektów wykonanych z mosiądzu, srebra i bursztynu, do stworzenia których zainspirowało autorkę rozważanie nad formą oraz poszukiwanie mniej oczywistego kształtu pierścienia. Punktem wyjścia dla kolekcji stała się klasyczna forma obrączki, którą autorka powielała i przekształcała, urozmaicając za pomocą drutu o niestandardowym przekroju oraz przy użyciu elementów bursztynowych. W pierścieniu o dwóch podstawach połączonych ze sobą płaskownikami dostrzec można inspiracje współczesną architekturą. Charakteryzuje go geometryczna, schematyczna konstrukcja, a jego forma najbardziej odbiega od klasycznego kształtu pierścienia.

Pierścienie, srebro, mosiądz, bursztyn

„Żywioł wody” to brosza wykonana ze srebra, składająca się z powtórzonych i przekształconych okręgów inspirowanych fascynacją żywiołem wody (w szczególności kręgów pojawiających się na jej powierzchni). Kolorystycznym akcentem obiektu jest błękitny kamień oprawiony przy pomocy stworzonej konstrukcji. Obiekt ten jest zachętą do docenienia bogactwa wody oraz zmianą lub wdrożeniem zachowań umożliwiających choćby mniejsze jej zużycie. Jak zauważa artystka: „woda daje życie, trudno sobie wyobrazić funkcjonowanie bez niej. Niestety ten surowiec jest nie tylko niedoceniany, ale również marnowany. Ogromne zbiorniki wodne są zanieczyszczone. Coraz większe tereny na ziemi pustynnieją.”

 Żywioł wody  brosza, srebro, kamień