Sylwetki Twórców: Peter Machata „Rozmawiając z Nią”

Miejsce: Galeria Sztuki, pl. Katedralny 1

Termin: 27.04.-21.07.24

Wernisaż: 11.05.24 r., godz. 19:00

Godziny otwarcia: 
wtorek-niedziela: 12:00-18:00

Wstęp wolny

Dłonie i blizny. Ludzka tożsamość przepływająca w plątaninie linii papilarnych, śladów życia wibrujących w zabliźnionych(?) ranach. W tym sensie kolekcja biżuterii, którą Peter Machata prezentuje na wystawie, mogłaby pełnić rolę nonkonformistycznej galerii portretów. Jego broszki i wisiorki odnoszą się do konkretnych osób. Są spersonalizowane, pozostając jednocześnie obszarem intymności i integralności. Funkcjonując zarówno jako zobowiązanie jak i pakt, są esencją zaufania między artystą a „portretowaną” osobą.

Peter Machata od dawna interesuje się komunikacją między projektantem biżuterii a jej użytkownikiem/widzem.  Umiejscawia ją w czasie poprzez tematy takie jak relacja między matką a synem, małżeństwo i dzieciństwo, i akcentuje ją zarówno poprzez małe, jak i duże historie. Nie waha się przepuszczać ich przez filtry socjalistycznej przeszłości, kontekstualizując rolę talizmanu, amuletu, relikwii. Ma wyczucie „zasady zamknięcia”. Biżuteria to dla niego przedmiot artykułowany rytmem żywego ciała i frazowany falami ludzkiego doświadczenia. Dziś są to kobiece dłonie i rzeczywistość bólu, osadzone w niekonwencjonalnych medalionach i zakodowane chwilą zaskoczenia i troski.

Od kilku lat dwoistość profilu Machaty współtworzą intensywne eksperymenty materiałowe i technologiczne (z zawodowego wykształcenia jest rzeźbiarzem). Pracuje z narzędziami cyfrowymi i materiałami na bazie tworzyw sztucznych, ponieważ zmienność, precyzja i kontrolowana plastyczność tego środowiska pozwala mu na wielowarstwowe podjęcie tematu. Łączy cyfrowe i klasyczne techniki złotnicze, a na kruchym styku przeszłości i teraźniejszości z pasją oddaje głos najbardziej banalnemu materiałowi do frezowania i złotniczej wersji średniowiecznej struktury ołtarza. Trójwymiarowe skany dłoni i blizn na pierwszy rzut oka wskazują na daktyloskopijną poprawność, ale on zmierza gdzie indziej. Demonstruje portret jako obraz rozszerzający się w przestrzeń, a także sygnał aposematyczny. Interesuje go tektonika obiektu, energiczna i subtelna faza ruchu, ewokacja brutalistycznej monumentalności.

Czasami artysta poddaje medaliony energicznemu dekonstruktywistycznemu cięciu, podczas gdy innym razem ukazuje witalność i kruchość portretów poprzez wykorzystanie metody nakładania reliefów z pleksiglasu w niemal holograficznym zapisie. Peter Machata nazwał jedną z kolekcji Život za bolesť / Życie za ból. Jego empatyczny i odważny dialog z portretowanymi osobami może być zarówno pułapką, jak i wyzwaniem. Czy chcemy pozostać zdystansowani czy zaangażowani?

Viera Kleinová

Peter Machata – ur. w 1971 r. w Nowych Zamkach (Słowacja). Edukacja: Szkoła Sztuk Stosowanych, Bratysława, Słowacja, 1985-91; Akademia Sztuk Pięknych i Designu, Bratysława, 1991-97; Uniwersytet Muthesius – Wyższa Szkoła Sztuki i  Projektowania, Kilonia, Niemcy, 1995-96. Autor wielu wystaw indywidualnych oraz uczestnik zbiorowych na świecie (Niemcy, Holandia, Słowacja, Polska, Czechy, Litwa, Łotwa). Jego prace znajdują się w kolekcji Galerii Sztuki w Legnicy oraz Museum of Decorative Arts w Pradze. Laureat Nagrody Galerii Sztuki w Legnicy w 30. Międzynarodowym Konkursie Sztuki Złotniczej DOTYK, Galeria Sztuki, Legnica, 2022.

 Defragmentacja brosza, srebro, plastik, 80 x 80 x 40 mm, 2022

Życie dla bólu brosza, srebro, pleksi, 100 x 80 x 15 mm, 2022

Portret Kobiety wisior, srebro, plastik, drewno, 110 x 90 x 30 mm, 2022